NOCLEGI
ROZKŁADY
Nagrobek Władysława Warneńczyka
Cezary Piwowarski/(CC BY-SA 3.0)/https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/
Grobowiec króla Władysława III Warneńczyka w Katedrze Wawelskiej jest symbolicznym pomnikiem, ponieważ ciała monarchy, który zginął w 1444 r. podczas bitwy pod Warną, nigdy nie odnaleziono. Umowę na wykonanie grobowca podpisał kardynał Jan Puzyna 10 stycznia 1903 r., a wykonanie powierzono Antoniemu Madeyskiemu, który użył do tego celu czerwonego marmuru i brązu. W kwietniu 1906 r. grobowiec został umieszczony w Katedrze Wawelskiej, a oficjalne odsłonięcie nastąpiło 7 lipca 1906 r.
REKLAMA
Nagrobek Władysława III Warneńczyka znajduje się w katedrze wawelskiej, a umieszczony jest między filarami oddzielającymi nawę główną od północnej.
Nagrobek Władysława III Warneńczyka jest cenotafem, ponieważ ciała króla, który zginął w bitwie pod Warną w 1444 r., nigdy nie odnaleziono. Umowę na wykonanie nagrobka podpisał 10 stycznia 1903 r. kardynał Jan Duklan Puzyna, a zadanie wykonania powierzono Antoniemu Madeyskiemu, który użył do tego celu czerwonego marmuru i brązu. W kwietniu 1906 r. nagrobek został umieszczony w katedrze wawelskiej, a oficjalne odsłonięcie miało miejsce 7 lipca 1906 r. Jest to jeden z najlepszych przykładów historyzującej rzeźby nagrobnej w Polsce. Nagrobek nawiązuje do gotyckich tumbowo-baldachimowych sarkofagów królewskich znajdujących się w katedrze. Na wierzchu nagrobka znajduje się postać młodego króla w pełnej zbroi, przedstawionego jako rycerz i obrońca chrześcijaństwa, trzymającego w rękach Szczerbiec. Pod stopami monarchy umieszczona jest figura młodego lwa, symbolizująca siłę i męstwo. Poza koroną nie ma innych atrybutów władzy królewskiej, co wskazuje na intencję podkreślenia godności rycerza, a nie monarszej. Na bokach nagrobka widoczny jest fryz z herbami Polski i Węgier.
Nagrobek Władysława III Warneńczyka jest cenotafem, ponieważ ciała króla, który zginął w bitwie pod Warną w 1444 r., nigdy nie odnaleziono. Umowę na wykonanie nagrobka podpisał 10 stycznia 1903 r. kardynał Jan Duklan Puzyna, a zadanie wykonania powierzono Antoniemu Madeyskiemu, który użył do tego celu czerwonego marmuru i brązu. W kwietniu 1906 r. nagrobek został umieszczony w katedrze wawelskiej, a oficjalne odsłonięcie miało miejsce 7 lipca 1906 r. Jest to jeden z najlepszych przykładów historyzującej rzeźby nagrobnej w Polsce. Nagrobek nawiązuje do gotyckich tumbowo-baldachimowych sarkofagów królewskich znajdujących się w katedrze. Na wierzchu nagrobka znajduje się postać młodego króla w pełnej zbroi, przedstawionego jako rycerz i obrońca chrześcijaństwa, trzymającego w rękach Szczerbiec. Pod stopami monarchy umieszczona jest figura młodego lwa, symbolizująca siłę i męstwo. Poza koroną nie ma innych atrybutów władzy królewskiej, co wskazuje na intencję podkreślenia godności rycerza, a nie monarszej. Na bokach nagrobka widoczny jest fryz z herbami Polski i Węgier.
PRZECZYTAJ JESZCZE
